Aflevering 2!

Opdracht 1: De Graafopdracht

Het strand waar deze opdracht zich afspeelt is Hanson Bay aan de schilderachtige zuidwestkust van Kangaroo Island. Normaal gesproken is het verboden om op dit strand te kamperen, maar voor ‘Wie is de mol?’ maakten de lokale autoriteiten een uitzondering. Op zichzelf is het ook niet zo verstandig om daar te kamperen: de rivier die de 70 vakken en de tonnen van elkaar scheidde, was er een paar dagen daarvoor helemaal nog niet. En de golven kunnen door het onstuimige weer woest op de rotsen slaan (het was tijdens de opnames winter).
Een stukje verderop zijn de Remarkable Rocks waar de executie van deze aflevering plaatsvond. Die zijn zo genoemd omdat de Engelse ontdekkingsreiziger die dit deel van Kangaroo Island ontdekte, de rotspartij van een afstandje zag liggen. Hij zei toen: ‘remarkable’, waarna zijn secretaris dit op de zelfgemaakte landkaart krabbelde. (Op deze manier komen veel plaatsen en dieren in Australië aan hun naam. Zo gaat het verhaal dat de Engelsman die als eerste Europeaan een kangoeroe zag huppen, verbaasd aan een lokale aboriginal vroeg wat dat voor dier was. De aboriginal begreep hem niet en vroeg in zijn eigen taal: ‘wat zegt u?’ en dat klinkt zoiets als: ‘kang oe roe?’)
De Remarkable Rocks lagen er een paar honderd jaar geleden overigens anders bij dan nu. Door foto’s uit de jaren twintig van de vorige eeuw te vergelijken met foto’s van nu, is te zien dat de Remarkable Rocks langzaam maar zeker van vorm veranderen.

De groep vliegt in drie vluchten met een helikopter naar het strand van Hanson Bay aan de zuidwestkust van Kangaroo Island. De eerste groep bestaat uit: Isabelle, Victoria en Sander. De tweede groep is: Yvon, Gijs en Marc-Marie. En de derde groep: Roeland, Yvonne, Jim en Lottie.

Menig computerbezitter zal deze opdracht bekend voorkomen: Het strand is verdeeld in 70 vakken. In tien van die vakken ligt een metalen kistje met daarin een sleutel in het zand verborgen. Elke gevonden sleutel is € 1000,- waard. In de vakken rondom elke sleutel ligt een getal verborgen. Dat getal vertelt je aan hoeveel sleutels het vak grenst, waarin je dat getal vindt. Vind je bijvoorbeeld een 2, dan weet je dat in twee van de omringende vakken een sleutel ligt. Vind je een 1, dan grenst dat vak aan één sleutel en vind je niks, dan kun je alle omringende vakken wegstrepen: daar ligt dus géén sleutel. Alle groepen samen, hebben maar tien beurten om de sleutels te vinden, maar bij elke gevonden sleutel, krijgen ze er een beurt bij. Door middel van deductie, moeten alle sleutels gevonden kunnen worden. De tien komen in drie groepjes aan op het strand en de groep die aan het graven is, moet stoppen met het spel, zodra de volgende groep arriveert. Daarna moeten ze het spel zelf uitleggen aan de nieuwe gravers. Na aankomst van de laatste groep, is er nog 30 minuten om de sleutels te vinden.

De sleutels passen op grote tonnen die op het strand staan opgesteld. In die tonnen zitten kampeerspullen, waarmee ze de nacht moeten doorbrengen. Bijvoorbeeld: in één ton zitten drie tenten en in een andere twee. Elke ton kost echter geld, maar de hoogte van het bedrag zegt weinig over de inhoud van de ton. Eén ton met vijf slaapzakken is namelijk vier keer duurder dan de andere ton met vijf slaapzakken. Met het op het strand verdiende geld kunnen de tonnen worden opengemaakt. Maximaal te verdienen op het strand is: € 10.000,- en alle tonnen samen kosten ook € 10.000,-.

Er wordt niet echt bijgehouden welke vakken zeker geen sleutel bevatten: er wordt een beetje in het wildeweg gegraven. Ook het vertellen van de opdracht aan de volgende groep gaat niet geheel vlekkeloos. Om nog maar te zwijgen van de lelijke val van Gijs op het rotsachtige strand. Hij wordt door Isabelle opgejaagd en ziet daardoor een grote steen over het hoofd en haalt zijn knie open. Sander neemt de plaats van Gijs in de tweede groep in en Gijs bemoeit zich daarna vooral met de uitleg van het spel aan de derde groep. Gezamenlijk weten ze toch nog negen van de tien sleutels te vinden. Meer geluk dan wijsheid.
Omdat sommige bekende Nederlanders nogal behoefte hebben aan comfort en anderen juist weer niet, ontaardt het openmaken van de tonnen in een complete chaos. Men wordt het niet eens over hoeveel geld er mag worden uitgegeven voor een comfortabele nacht. Laat staan dat ze het eens worden over wat een comfortabele nacht nou precies is...
Uiteindelijk spendeert de groep € 7.250,- aan de tonnen en wordt met deze opdracht in plaats van de aanvankelijke € 9000,-, maar € 1.750,- verdiend.

Afvallers/Terugkomers:

Afvaller: Gijs

Opdracht 2: de Grotopdracht

De Kelly Hill Caves liggen in de binnenlanden, op het uiterste westpuntje van Kangaroo Island. Normaal gesproken is dit een toeristische attractie waarbij gezapige vakantiegangers een rondleiding krijgen over geplaveide en verlichte paden die hen langs de stalactieten en stalagmieten leiden. Maar tegen een meerprijs is het mogelijk om als een heuse speleoloog (met mijnwerkershelm en lamp!) dezelfde route af te leggen die de kandidaten hebben gedaan. Het klinkt gek, maar zo diep onder de grond is het heel erg warm, dus het is zelfs in de winter niet nodig om extra warme kleren aan te trekken. Bovendien vergt het een beetje lef en conditie en met een zere knie is het inderdaad lastig om de uitgang van de grot te vinden. Zelfs als er een gids met je meegaat.
De Kelly waarnaar de grotten zijn vernoemd, is overigens de naam van het paard van de man die de grotten later exploiteerde als toeristische attractie. Kelly het paard struikelde over een gat in de grond, waarna de grotten werden ontdekt.

Op het strand van Hanson Bay vraagt Angela om een getal onder de tien. Met als extra informatie dat het om minuten gaat. De groep komt tot het getal zes, waarna de kandidaten naar het bos rondom Kelly Hill Caves worden vervoerd en daar zes minuten de tijd hebben om hun eigen bagage van hun rugzakken, koffers en reistassen, over te hevelen in twee kleine rugzakjes. Uiteraard past niet alle bagage in de rugzakjes en alles wat overblijft, zien ze de rest van de reis niet meer terug.

Daarna moeten de kandidaten in groepjes van twee, een traject van drie kwartier tot een uur door de grotten van Kelly Hill Caves afleggen. Op sommige punten zijn die doorgangen maar 40 centimeter hoog. Soms zelfs nog iets smaller… Het hele gangenstelsel is 30 tot 50 meter onder de grond. Iedereen die erin slaagt het traject af te leggen, verdient € 1000,- voor de pot.
Voor iedereen die niet durft, gaat er € 500,- van de pot af.

Eenmaal weer boven de grond, mag iedereen die de opdracht goed heeft doorstaan, twee rugzakjes van de anderen meenemen. Dit houdt in dat als iemand niet durft, dat niet alleen € 500,- kost, maar ook twee rugzakjes.

Gijs durft wel, maar kan niet. Zijn val op het strand was zo ernstig, dat hij niet op zijn knieën door het gangenstelsel kan. Dit wordt niet door iedereen geloofd.
Omdat Gijs de enige is die niet gaat, mogen Victoria, Jim en Isabelle met z’n drieën afdalen, waarbij vooral Isabelle en Jim vantevoren hun twijfels uitspreken over het halen van de opdracht. Als tweede gaan Marc-Marie en Yvonne. Als derde gaan Lottie en Yvon en als laatsten gaan Roeland en Sander. Van Sander is bekend dat hij niet van kleine ruimtes en nauwe doorgangen houdt.
Uiteindelijk haalt iedereen het (behalve Gijs dus) en blijven twee rugzakken bij Angela achter; eentje van Victoria en eentje van Yvonne. Misschien is dit toeval, misschien is er bewust voor gekozen deze rugzakken achter te laten.
Er wordt € 9000,- minus € 500,- dus: € 8.500,- verdiend.
 

Foto's :